Soms is het fijn om ouders te spreken, het kost mij altijd veel tijd, maar het levert voor beide partijen veel informatie op. Ik merk aan de ouders dat zij het fijn vinden om op de hoogte te zijn van hun zoon of dochter. Toch komt het voor dat ouders niet betrokken zijn bij de schoolloopbaan van hun kind. Ik zelf als mentor probeer daar van alles aan te doen. Brieven mee naar huis, maar als de brieven nooit thuis aankomen? Nu heb ik een leerling in de klas zitten, zij staat er zo slecht voor dat het gedrag en de inzet van de leerling drastisch moet veranderen wil zij overgaan naar het vierde jaar. Al vanaf november ben ik aan het bellen, nieuwe telefoonnummers vragen aan de leerling, maar tevergeefs zijn ouders of zus bereikbaar. Er wordt ook niet terug gebeld of contact opgenomen op een andere manier. Ouders zijn niet op de informatie avond geweest en ook niet op de eerste ouderavond. Maar wanneer de bontkraag van de leerling gestolen wordt, dan staan moeder en zus op de stoep bij school en dan moet alles direct geregeld worden.

Dit valt bij mij erg verkeerd, ik als mentor en leerkracht doe verschillende dingen om de leerling te motiveren en bij het onderwijs te betrekken. Voer wekelijks gesprekken met deze leerling, de leerling belooft gouden bergen, maar komt nooit 1 woord na. Ik probeer met de leerling te plannen, maar helaas de leerling volgt de planning niet. Als wat ik als mentor aanbied wordt niet aangepakt door de leerling.

Ik ben behoorlijk teleurgesteld in ouders, maar ook in de leerling. Ik weet als mentor niet goed wat ik daarmee moet doen en dat maakt mij machteloos.

Het betekend voor mij dat ik dit samen met een collega op moet lossen en bekijken wat de volgende stappen zijn. De eerste stappen zijn gezet, als dit niet werkt, dan volgt er een aangetekende brief en in het uiterste geval zal er een huisbezoek plaats vinden.

Volgend jaar wil ik in de eerste week met alle ouders contact hebben, zodat ik weet waar ik aan toe ben, maar zodat ouders mij ook kunnen bereiken!