Reflectie 2
Doelen stellen aan het begin van de les, zo weten de leerlingen wat er verwacht wordt deze les. Aan het einde van de les de les evalueren, wat hebben de leerlingen nu geleerd? Maar ook voor mij, heb ik mijn doel bereikt? Met andere woorden hebben de leerlingen geleerd, wat ik wilde dat ze zouden leren?
Na de afsluiting van de mijn eerste stageperiode ben ik aan de slag gegaan met doelen stellen aan het begin van de les. De ene keer is dat makkelijker, dan de andere keer. Ik vertel de leerlingen wat het doel is in de les. We gaan met zijn allen aan het werk en daarna evalueer ik het doel. Om heel eerlijk te zijn, van de tien lessen die ik gegeven heb is het maximaal vijf keer gebeurd dat ik met het doel begonnen ben en misschien drie keer daarvan heb ik daarop geƫvalueerd. Er is niks zo anders als het onderwijs, de ene dag gebeurt en dit en de andere dag gebeurt er dat. Vaak ben ik blij dat alle leerlingen stil en rustig op hun plaats zitten na vijf minuten (want ze moeten nog boeken halen, gaan tussendoor naar de wc of komen van de andere kant van het gebouw). Dan is mijn lestijd heilig en wil ik alles behandelen in deze tijd. Maar als het me dan toch lukt dat ik de les begin met een doel, dan weet ik niet of ik daar de leerlingen mee verblijd. De meeste leerlingen weten bij de evaluatie niet meer wat het doel was. Tja, voor wie doe ik het? Dan ga ik toch wel weer zoeken hoe ik het aan moet pakken.
Het probleem zit erin dat ik hierin niet consequent ben, waardoor het voor de leerlingen ook niet vanzelf sprekend is. Als dit voor de leerlingen wel vanzelfsprekend is, leren zij ook makkelijker om te evalueren en misschien zelfs om te reflecteren (het nog dichter bij zichzelf houden)
Voor mezelf zal ik de doelen van te voren duidelijk moeten hebben, dus bij de voorbereiding van het hoofdstuk ook per les de doelen aangeven. Dit zal ik bij het volgende hoofdstuk uitproberen.